Φορούσα το λευκό μπουρνούζι
και μ’ έκλεισες στην αγκαλιά σου
-το σώμα μου ακόμα υγρό από το λούσιμο.
Το απαλό, ευωδιαστό ύφασμα από το μπουρνούζι,
καθώς με έσφιγγες
και το αισθανόμουν στο δέρμα μου,
έμοιαζε να ενσωματώνεται, να συμμετέχει,
να εμβαπτίζεται στην ύψιστη
τρυφερότητα της αγκαλιάς μας.