Βρήκα τον Ουμπέρτο Σάμπα στο βιβλιοπωλείο του,
στη Via San Nicoló, κοντά στην ελληνική εκκλησία της Τεργέστης.

Πίσω από την όμορφη βιτρίνα, μου έκανε εντύπωση η ακαταστασία.
Μια τρύπα το κατάστημα με στοίβες βιβλία,
φύρδην μίγδην παλιές εκδόσεις ή εντελώς πρόσφατες
και στους τοίχους φωτογραφίες του ίδιου,
αφίσες και ανακοινώσεις άλλων εποχών. Πάνω πάνω στον πάγκο
η πρόσφατη έκδοση του δικού του Storia di una libreria.
Μου χαμογέλασε όταν είδε ότι έβγαλα χρήματα να το αγοράσω.
Χάρηκε ως συγγραφέας ή βιβλιοπώλης, δεν ξέρω.
«Custode di nobili morti», είπε.
Συγκινημένος που είχε μπροστά του έναν Έλληνα επισκέπτη
ενδιαφέρθηκε να μάθει για την κατάσταση στην Ελλάδα,
ρώτησε πώς ζει ο κόσμος, ήταν ιδιαίτερα αυστηρός
με τη στάση των πλουσίων της Ευρώπης, tra li Tedeschi lurchi**.
Τον ανησυχεί η άνοδος της ακροδεξιάς,
και έδειξε πλήρως ενήμερος για τη Χρυσή Αυγή
– ακόμη να ξυπνήσουν οι συνειδήσεις; Οι νεοναζί τον τρομάζουν,
κυρίως για λόγους αισθητικής, τόνισε.
Στην πραγματικότητα δεν άκουγε τι του λέω, μιλούσε μόνος.

Στο σπίτι διάβασα ότι ο Σάμπα πέθανε στα μέσα του προηγούμενου αιώνα.