Ὅστις ποθεῖ εὐχάριστα τὴν ὥρα νὰ σκοτώσῃ,
ἐδῶ νὰ κύψῃ πρέπει...
θαρρῶ πὼς πᾶσ’ ἀπόστασις ποτὲ δὲν εἶναι ὅση
τὸ μάτι μας τὴν βλέπει.

Κι’ ὅταν εἰς πᾶσαν ἐποχὴν καυμάτων καὶ χειμώνων
ὁ ἄνθρωπος ὁδεύει,
τὰς ἀποστάσεις ὁ σκοπὸς τὰς μεγαλόνει μόνον
κι’ αὐτὸς τὰς συντομεύει.

Κι’ αὐτὸ μοῦ τὦπε Βουλευτὴς μὲ λιπαρὰν γαστέρα:
«εἰς ὅποιο κι’ ἂν εὑρίσκομαι τῆς πόλεως σημεῖον,
καμία δὲν μοῦ φαίνεται ὁδὸς συντομωτέρα,
παρὰ ἐκείνη, ποὺ τραβᾷ στὸ Κεντρικὸν Ταμεῖον».