|
Στίχοι: Γεώργιος Ζαλοκώστας
Μουσική: Αμελοποίητα
Σὺ, ὠ Μοῦσα, ὁδήγει μ’ ἐν τάχει
Νὰ ἰδῶ τοὺς ἀνδρείους φρουροὺς,
Νὰ μετρήσω κ’ ἐκεῖ τοὺς νεκροὺς
Τοὺς πεσόντας ἐν μάχῃ.
Θαῦμα μέγα μεγάλου ἀγῶνος
Παριστᾷ ἡ ἐμπρός μου σκηνή·
Ἕνα μόνον ἡ νίκη θρηνεῖ,
Εἷς ἀπέθανε μόνος.
Οἱ ἀνδρεῖοι μεσάνυκτα σκάπτουν
Τὰ κατάψυχρα σπλάγχνα τῆς γῆς,
Καὶ ἐν τῷ μέσῳ πενθίμου σιγῆς
Ἕνα σύντροφον θάπτουν.
Εἰς τὸ μνῆμα δὲν καίει λιβάνι,
Δὲν σὲ κλαίει ψαλμὸς ἱερὸς,
Οὔτε θρήνους ἀκούω μητρὸς,
Ὠ ἀνδρεῖε Καπλάνη.
Ἡ μονότεκνος μήτηρ του, οἴμοι!
Νικητὴν τὸν υἱὸν καρτερεῖ.
Δυστυχὴς ὅταν φθάσῃ ἡ πικρὴ
Τῆς ἀνδρίας του φήμη!
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 472 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|