Βουβή σειρήνα μες την νύχτα με τρομάζει
άδολοι νόμοι της καρδιάς τα παραμιλητά.
Μου λένε φύγε, ήρθε η ώρα να πετάξεις
μα εγώ φοβάμαι γύρω μου τα απαγορευτικά.

Και εσύ στεφάνι φωτεινό σε ένα μπαλκόνι
του Τειρεσία το χρησμό ακολουθείς
τι και αν τα ρούχα που φοράς τα σκέπασε η σκόνη
έλα στου χρόνου το κενό για να με βρεις.

Τυφλός προφήτης τραγουδά με αναστατώνει
άγονος τόπος, ζοφερός στην υψικάμινο
πες μου ποιο χέρι το ποτίζει και φυτρώνει
σ’ αυτήν εδώ την ερημιά λευκό κυκλάμινο.

Και εσύ στεφάνι φωτεινό σε ένα μπαλκόνι
του Τειρεσία το χρησμό ακολουθείς
τι και αν τα ρούχα που φοράς τα σκέπασε η σκόνη
έλα στου χρόνου το κενό για να με βρεις.