Αστράφτει η θάλασσα στον ήλιο,
το κύμα αργά με νανουρίζει.
Η αγάπη σου με πλημυρίζει
και θέλω τόσα να σου στείλω…
Λόγια που δύσκολα τα λέω
κι όσο με ζωνει το μοιραίο,
αισθάνομαι να παραλύω,
Ήλιος στα μάτια σου να δύω.
Γαλήνη, η σκέψη σου χαρίζει,
στην ταραγμένη τη ζωή μου.
Είσαι η χαρά, η αναπνοή μου.
Είσαι η σφαίρα που σφυρίζει.
Σφαίρα που η αγάπη εχει γομώσει,
με ερώτα, πόθο και σαγήνη,
να με πληγώσει και να μείνει,
σημάδι πάνω στην ψυχή μου.
Νόημα η αγάπη σου, μου δίνει
κι όλα μαζί σου είναι γαληνή.