Νερόν ήθελα νάπινα
στης Άρνας τα λαγγάδια,
της αρνησιάς να μ’ έζωναν
τα τρίσβαθα σκοτάδια.

Τάχα θάβλεπ’ αγνώριστα
κι αδιάφορα μπροστά μου
όλα τ’ αγαπημένα μου
κι όλα τα χιλάκριβά μου;

Ή τάχα νόμος άγιος,
δίχως εγώ να νιώθω,
πάλι σ'αυτά θα μ’ έφερνε
μ’ έναν δεύτερο πόθο;