Στην νότια γωνία της γης στην άκρη του νήματος
Με στην ηλιόλουστη βροχή του τροπικού κλίματος
Πλέμπα των παράνομων και του λύκου το στόμα
Η πέτρα μαξιλάρι και το τσιμέντο στρώμα
Εκεί που ότι και αν γεννηθεί θα βγάλει χίλια αγκάθια απ την καταραμένη και επικίνδυνη αμάθεια
Εκεί που ότι και αν φυτευτεί είναι μαραζωμένο αφού μια βία και ναρκωτικά ειν ποτισμένη
Στην χώρα των αρχαίων κόκκινων ιθαγενών τάφος των Ίνδιάνων φυλακή Αφρικανών
Η φτώχεια έχει όνομα και μοιάζει με θηρίο την λέν Φαβέλα και φώλιαζει στο λόφο του Ρίο
Ένα παιδί δουλεύοντας με στην χωματερή με ένα στομάχι άδειο και μια γλώσσα ξερή
Να ψάχνει στα σκουπίδια για να βρει κάτι πολύτιμο και ένα κομμάτι χθεσινό ψωμί θέλει για αντίτιμο

Με στη Φαβέλα ένας πιτσιρικάς που ζει με απορρίμματα
Χωρίς ομπρέλα τον πέρνει το χαλάζι με ένα κάρο πρόβλημα
Λέει χαμόγελα και μη στενάζεις φίλε που τελειώσανε τα χρήματα
Χωρίς φανέλα το δέρμα σου είναι πιο σκληρό και απ όλα τα κεντήματα

Και κει που γύρευε να βρει κάτι που να γυαλίζει η τύχη του τον έβαλε κεφάλι να γυρίζει
Ξωπίσω τους μια δερμάτινη μεγάλη τσάντα και σκύβει να την ψάξει ξεχνώντας τα πάντα
Στο άνοιγμα της γέμισαν τα χέρια του με φράγκα μα κείνος έχει ζωή μόνο μέσα στην παράγκα
Και βλέποντας την τόση και αμέτρητη χαρτούρα του φάνηκαν σαν άχρηστα χαρτάκια με μουτζούρα
Όμως κάτι περίεργο ένιωθε σαν τα έβλεπε και στο αφεντικό του τα πηγαίνει καθώς έπρεπε
Μόλις του τα έδειξε το αφεντικό του σάστισε βουτά την τσάντα και την δουλειά του άφησε
Τότε ο πιτσιρικάς είπε στον εαυτό του όσο και να είναι στη ζωή το μερτικό του
Δε θα καταλάβει πότε του το γιατί έχει τόση αξία η μουτζούρα στο χαρτί