Γυμνά τα μυστικά μες την ψυχή σου
Σωπαίνουν κι όμως είναι πάντα εκεί
Γυρεύουνε φωνή μες στη φωνή σου
Ποιος άντεξε ποτέ τη φυλακή

Ανηφόρα κι αρχή, στης αυγής το φιλί
Άλλη μέρα χαράζει, τίποτα δεν αλλάζει

Aκόμη ανασταίνεις τις ελπίδες
Και πάλι, σου πεθαίνουν το πρωί
Το πρόσωπο σου γέμισε ρυτίδες
Κι εσύ αναρωτιέσαι το γιατί

Κατηφόρα κι ευχή, στα σκοτάδια φιλί
Ότι η νύχτα δικάζει, αύριο μ’ όνειρο μοιάζει

Σε κράτησαν της μοίρας σου τα δίχτυα
Κι ας βγάζανε τα μάτια σου φωτιά
Με μόνη συντροφιά σου τα σπουργίτια
Χαμένο το ταξίδι στο νοτιά.