Στο ψέμα σου μέσα η αγάπη
βαριά χτυπημενη γυρνα,
στοργή σου γυρεύει
μα κι αν ζητιανεύει
εσύ δεν πονάς, πού πονάς;

Στο μαύρο σκοτάδι
της πίκρας σημάδι
το ψέμα σου πέφτει
βαριά, σαν μαχαιριά.

Είναι γραφτό στη ζωή
όποιος θα δώσει ψυχή
να πληρωθεί μ’ απονιά
απ’ το σκάρτο ντουνιά
η αγνή του καρδιά
να πληρωθεί μ’ απονιά.

Στα χέρια σου μέσα κρατουςες
το φως μου κι αυτήν την πνοή
μα τώρα πληρώνω με κλάμα και πόνο
αγάπη χαρά και στοργή.

Στα μαύρα όνειρά μου
θωρώ τα φτερά μου
σκουπίδια ρηγμενα στη γη,
διπλή πληγή.

Είναι γραφτό στη ζωή
όποιος θα δώσει ψυχή
να πληρωθεί μ’ απονιά
απ’ το σκάρτο ντουνιά
η αγνή του καρδιά
να πληρωθεί μ’ απονιά.