Μια βλαχοπούλ’ αρρώστησε
δε βγάζει τα πουλάκια
κι μάνα της, της έλεγε,
τη φίλαε στα χεράκια.

Για σήκω απάνω, τσούπρα μου
και βάλε τα καλά σου,
ταχιά θα γίνει ο γάμος σου
και θα χαρεί η καρδιά σου.

Για σένα, περιστέρα μου,
την ομορφοπλασμένη,
θα τρέξουν ξένοι και δικοί
με δώρα φορτωμένοι.

Θα `ρθουν οι φίλοι να βρεθούν,
να σε `μορφοστολίσουν,
την ώρα τ’ αποχωρισμού,
γλυκά να σε φιλήσουν.

Παίχτε βιολιά, κλαρίνα μου,
παντρεύω την καλή μου,
την κόρη μου την έμορφη,
τη χιλιοακριβή μου.