Έφτασε η μέρα, τα ρολόγια σταματήσαν

Απ’ το φεγγίτη μοιάζουν όλα μαγικά

Να κολυμπήσεις στα ρηχά ή να βουλιάξεις

Φριχτό το δίλημμα, μαχαίρι στην καρδιά


Έφτασε η μέρα και δε βρίσκω τη μιλιά μου

Με ξεπερνάει μια αθόρυβη στριγγλιά

Τα χέρια απλώνω και τρυπάω το ταβάνι

Βουτάω στο πάτωμα και βγαίνουνε φτερά


Έφτασε η μέρα κι έχω χάσει την υγειά μου

Και τι δε θα `δινα για να `μαι όπως παλιά

Μεθάω στον ύπνο μου μ’ ένα αδειανό μπουκάλι

Θεριά οι χτύποι δε χωράνε στην καρδιά


Χθες μου `πες αύριο και σήμερα έχει φτάσει

Το τώρα πέρασε, το πριν δε μ’ αφορά

Θα `ναι μεγάλη η συντριβή άμα δε θα `ρθεις

Θα γίνει ο ίσκιος σου και θα σ’ ακολουθά