Μπαίνει πάλι χειμώνας
και εγώ δεν την παλεύω, μια αγκαλιά παζαρεύω
Δε με νοιάζουν τα μάτια, δε με νοιάζει το χρώμα
Μόνο η ζέστη από το σώμα

Μπαίνει πάλι χειμώνας
Μια σιωπή εδώ γύρω, θέλω κάποιον να γείρω
Δε με νοιάζει ποιος θα ναι, αρκεί να ναι στο στρώμα
Να `μαι σώμα με σώμα

Μπαίνουν χρόνια οι χειμώνες,
με τις μωβ ανεμώνες
Πόσους να χω ακόμα…
φίλησέ με στο στόμα
Το πρωί δεν πειράζει,
ας ξυπνήσω και μόνη
Πάντα αυτό μάλλον ήμουν,
μια μωβ ανεμώνη

Μπαίνει πάλι χειμώνας
Κι εγώ δεν την παλεύω, μια αγκαλιά παζαρεύω
Δε με νοιάζει το κρύο, δε με νοιάζει η υγρασία
Θέλω μια παρουσία

Μπαίνει πάλι χειμώνας
κι έχω ανάγκη ένα στέρνο, πάνω του να ανασαίνω
Δε με νοιάζει το πάντα, είναι δύσκολη ώρα
Θέλω μόνο το τώρα

Μπαίνουν χρόνια οι χειμώνες,
με τις μωβ ανεμώνες
Πόσους να χω ακόμα…
φίλησέ με στο στόμα
Το πρωί δεν πειράζει,
ας ξυπνήσω και μόνη
Πάντα αυτό μάλλον ήμουν,
μια μωβ ανεμώνη

Μπαινει παλι χειμωνας, κι εγω δεν την παλευω …