Έχω νεύρα μόλις ξύπνησα,
πονάει το κεφάλι μου,
έχω νεύρα γιατί χύθηκε
ο καφές στο μαξιλάρι μου.

Έχω νεύρα σηκώθηκα και βρήκα
στη γωνιά το δαχτυλάκι μου,
έχω νεύρα, έχω νεύρα δε βρίσκω
τα κλειδιά απ’ το μηχανάκι μου.

Και κάπως έτσι όλα αρχίζουν,
πρώτα φυσάω και ξεφυσάω
ύστερα τρέμω να δεν το κρατάω,
μετά κοκκινίζω, τα δόντια μου τρίζω
μα δεν τελειώνει εδώ.

Γιατί έχω άγχος, είκοσι τέσσερις
οι ώρες και δεν πρόλαβα,
έχω άγχος μια βδομάδα
μακαρόνια και δε χόρτασα.

Έχω άγχος που η τσέπη μου είναι άδεια
κι ήρθε της ΔΕΗ ο έναντι.
Έχω άγχος, έχω άγχος που δεν πλήρωσα το νοίκι
κι η σπιτονοικοκυρά μου μένει απέναντι.

Και κάπως έτσι όλα αρχίζουν,
πρώτα φυσάω και ξεφυσάω
ύστερα τρέμω να δεν το κρατάω,
μετά κοκκινίζω, τα δόντια μου τρίζω
μα δεν τελειώνει εδώ.

Γιατί έχω έλκος, όλο πίνω
και καπνίζω απ’ τα νεύρα μου,
έχω έλκος δεν μασάω
καταπίνω πάλι απ’ τα νεύρα μου.

Έχω έλκος έτσι είπε ο γιατρός,
είναι απ’ το άγχος μου,
έχω άγχος γιατί έχω νεύρα,
έχω έλκος γιατί έχω άγχος.

Και κάπως έτσι όλα αρχίζουν,
πρώτα φυσάω και ξεφυσάω
ύστερα τρέμω να δεν το κρατάω,
μετά κοκκινίζω, τα δόντια μου τρίζω
μα δεν τελειώνει εδώ.

Πετάω ότι βρίσκω, χοροπηδάω
τα πιάτα μου σπάω, τον τοίχο κλωτσάω.
Φωνάζω και βρίζω, ουρλιάζω κι αφρίζω
μα δεν τελειώνει εδώ.