Η πόλη, το σπίτι, οι δρόμοι
γι αυτό τ’ αγόρι μιλάνε ακόμη.
Τ’ αγόρι που ήταν δικό μου
αυτό το πλάσμα που είχα θεό μου.

Όνειρο που έσβησε ήσουν τελικά
και φαρμάκι έσταζες μέσα στην καρδιά.
Έφυγες αγόρι μου κι έφυγε η χαρά,
μ’ άφησες και χάθηκα σ’ άλλη αγκαλιά.

Τα μάτια μου όπου κοιτάνε
αυτό το αγόρι ξανά συναντάνε.
Παντού τ’ όνομα του γραμμένο
κοντά μου πάλι να `ρθει περιμένω.

Όνειρο που έσβησε ήσουν τελικά
και φαρμάκι έσταζες μέσα στην καρδιά.
Έφυγες αγόρι μου κι έφυγε η χαρά,
μ’ άφησες και χάθηκα σ’ άλλη αγκαλιά.