Σ’ αόρατα σχοινιά σφιχτά δεμένος
Ορίζοντες και μύθους περπατάς
Φυσάει από παντού τρελός αέρας
Τέλος της μέρας
Παράθυρα ανοίγω
Σ’ αλλόκοτη γιορτή

Σε πόλεις μαγικές με ταξιδεύεις
Με φύκια στα μαλλιά με πολεμάς
Αλλάζει η εποχή μυρίζει θειάφι
Ζωή μου αγκάθι
Παράθυρα ανοίγω
Πολύχρωμη αυλή

Σκιές μέσα στην έρημο που τρέχουν
Κι εσύ γλυκό νερό μου κουβαλάς
Γεμίζουνε τα μάτια σου με άμμο
Και πέφτεις χάμω
Την πόρτα μου ανοίγω
Στου ιππότη το σπαθί
Παράθυρα ανοίγω
Σ’ αλλόκοτη γιορτή