Μη μου χτυπάς την πορτα, δε θέλω να σε δώ,
ούτε να μου μιλήσεις, μα ούτε να σου πω,
δε θέλω την σκιά σου, ούτε τα χάδια σου,
δε θέλω τα φιλιά σου, τα όμορφα βράδια σου.

Αγγέλοι φτερουγίζουν, μα εγώ έχω διάβολο,
μέσα στα σωθηκά μου και θέλω να τα πιω,
θέλω να μεθύσω, θέλω για να ξεχνώ,
το πόσο εχω πονέσει, που τόσο σ’ αγαπώ.

Τα πάθη σου μας φέραν σ'αυτόν τον χωρισμό,
κι αν δεν τα κάνεις πέρα, πέρα θα κάνω εγώ,
σ'αυτό το μονοπάτι που διάλεξες να ζεις,
δεν έχεις άλλο δρόμο, ούτε επιστροφή.

Δε θέλω να γυρίσεις, δε θέλω τα παλιά,
θέλω να με αφήσεις, ήσυχη τωρα πια.
Στην όμορφη ζωή μου, τράβηξα μια γραμμή,
και τώρα περπατάω, πάνω της μοναχή.