Άχ! Τι γλυκός που είσαι.
Ή μήπως προσποιείσαι?
Κι αν κάνεις πως με θέλεις,
το ξέρω, υποφέρεις.
Με τα φιλιά με δένεις,
και αγκαλιές μου παίρνεις.
Λόγια και υποσχέσεις,
μονάχα για ανέσεις.

Έτσι τα καταφέρνεις,
τους έρωτες να σέρνεις,
και με πληγές στο σώμα,
δύσκολος ο χειμώνας.

Τώρα ειναι καλοκαίρι.
Και η ψυχή ένα αστέρι,
στου ουρανού τα πλάτη,
κι η γή μας ένας χάρτης.

Μακριά σου έχω φύγει,
κι άμα λυπάσαι ήδη,
ξέρω θα σου περάσει,
άλλη θα σ'αγκαλιάσει.
Κοίτα μη με σκλαβώσεις,
και σε κλουβί με χώσεις.
Εσύ πατάς στο χώμα,
μα εγώ πετώ ακόμα.