Όσα περνάμε ψυχής διαβατήρια,
δάκρια στα μάτια με γέλια μυστήρια.
Σύννεφα κρύβουν τον ήλιο που καίει,
χώμα κρατάει την λάβα που ρέει.

Χείλη μαγκώνουν την πύρινη γλώσσα,
αυτά που είπες πολύ με πληγώσαν.
Μένεις μονάχος και ψάχνεις τον λόγο,
ποτά τσιγάρα ξενύχτια στο δρόμο.

Που να σε ψάξω και πού να σε βρω,
μέσα στη λήθη σου το άλλο σου εγώ.
Τι να πετάξω και τι να κρατήσω,
όσα περάσαμε τώρα θα σβήσω.

Αλλάζει η μέρα αλλάζω κι εγώ.
Μα εσύ κρατιέσαι απ'το πριν στο εδώ.
Ξέρω πονάει να μένεις μονάχος,
μα στη ζωή όλοι κάνουμε λάθος.