Φυσάς τον καπνό
κοιτάς το κενό
Και ψάχνεις στις λέξεις
να βρεις το σωστό

Αυτό που ταιριάζει
εκείνο που αρκεί
που μπορεί να με δέσει
για πάντα εκεί

Εκεί στης ψυχής σου
τον γκρίζο βυθό,
στο καφέ των ματιών σου
στης καρδιάς το λευκό

Μα όσο κι αν ψάξεις για μένα
εγώ θα λείπω
Εγώ δε θα `μαι εδώ
θα `μαι αγρίμι στο βουνό,
μες τις πόλεις ένας αόρατος πεζός,
στις πλατείες του κόσμου
θα κλαίω σκυφτός

Φυσάς τον καπνό
κρατάς το ποτό
και ψάχνεις στο πλήθος
να βρεις τον σωστό

Απ τη θολή τζαμαρία
οι πάντες θνητοί
κι ελπίζεις να είμαι
κι εγώ κάπου εκεί.