Όταν ήμασταν παιδιά
τρέμαμε μη νυχτώσει
και το σκοτάδι το ύπουλο
τον ύπνο μας στοιχειώσει

Κι αφού καλά σκεφτήκαμε
βρήκαμε τη λύση:
καρφώσαμε τον ήλιο στο γαλάζιο ουρανό
να μην μπορεί να δύσει

Μα τώρα μεγαλώσαμε,
διώξαμε τη φοβέρα,
τη νύχτα πεθυμήσαμε
μας κούρασε η μέρα

Κι αφού καλά σκεφτήκαμε
βρήκαμε τη λύση:
τον ήλιο να ξεκαρφώσουμε από τον ουρανό
για να μπορεί να δύσει

Μα σ’ ένα συννεφάκι
σφήνωσε το καρφί
Με τίποτα δε βγαίνει
να πάρει η ευχή

Κι αφού καλά σκεφτήκαμε
βρήκαμε τη λύση:
σκεπάσαμε τον ήλιο με μαύρο πυκνό σεντόνι
να μην ξαναφωτίσει.