Όλα μού μιλάνε για σένα,
μου θυμίζουν εσένα, αγαπούλα χρυσή,
όλα όσα είδαμ’ οι δυο μας,
στον καλό τον καιρό μας, συντροφιά εγώ κι εσύ.

Οι δρόμοι, τα κέντρα, του κόσμου οι φωνές,
μου φέρνουν σκιές μακρινές
και βλέπω σε κάθε ταξί που περνά,
τους δυο μας και πάλι ξανά.

Μα, όλα μού μιλάνε για σένα,
μου θυμίζουν εσένα, αγαπούλα χρυσή.

Όλα μού μιλάνε για σένα,
μου θυμίζουν εσένα, αγαπούλα χρυσή,
όλα όσα είδαμ’ οι δυο μας,
στον καλό τον καιρό μας, συντροφιά εγώ κι εσύ.

Ο δίσκος μ’ εκείνο τον πλάνο ρυθμό,
το φως, στ’ αμπαζούρ, το χλωμό
κι εκείνη η γωνιά μας μέσ’ στο σινεμά,
που πιάναμ’ οι δυο μας συχνά.

Μα, όλα μού μιλάνε για σένα,
μου θυμίζουν εσένα, αγαπούλα χρυσή.

Όλα μού μιλάνε για σένα,
μου θυμίζουν εσένα, αγαπούλα χρυσή,
όλα όσα είδαμ’ οι δυο μας,
στον καλό τον καιρό μας, συντροφιά εγώ κι εσύ.

Του πάρκου τα λίγα ανθισμένα σκαλιά
που είχαμ’ ανέβει αγκαλιά
κι εκείνο το μπαρ το κομψό, το μικρό,
που πίναμε κάποιο καιρό.

Μα, όλα μού μιλάνε για σένα,
μου θυμίζουν εσένα, αγαπούλα χρυσή.