Δικό μου το φθινόπωρο με τα πεσμένα λόγια,

δική μου και η άνοιξη των φτερωτών ονείρων.

Ανοίγω τα αισθήματα να φωτιστούν οι λέξεις,

τρέφω καημούς και χάνομαι στις πιο κρυφές μου σκέψεις.


Δικό μου το παράπονο για τις παλιές ελπίδες,

δική μου κι η απόφαση για τη χαρά που πήρες.

Ανοίγω τα αισθήματα να φωτιστούν οι λέξεις,

τρέφω καημούς και χάνομαι στις πιο κρυφές μου σκέψεις.