Στο αψηλότερο βουνό
χαράματα με βρήκαν
να λέω το τραγούδι μου
που το ‘πνιγε ο καημός
κι όσα πουλιά μ’ ακούσανε
όλα με λυπηθήκαν
και λύθηκε σε δάκρυα
κι ο μαύρος ουρανός

Αχ τ’ αγαπώ και δεν το ξέρει
το ‘μαθε και δε με θέλει

Γιατρέ δε θέλω γιατρικό
και πάνε στη δουλειά σου
και πες και στη μανούλα μου
να κλάψει πιο πικρά
Τον πόνο που `χω στην καρδιά
δεν γράφουν τα χαρτιά σου
ο πόνος που `χω στην καρδιά
δεν παίρνει γιατρειά