Μια σου κλήση στο τηλέφωνο μου
το τιμόνι σφίγγω και πατώ τα φρένα
έχω χρόνια να σε δω.
Βρέχει έξω, βρέχει κι εδώ μέσα,
είναι κι ένα τραύμα που `χω από σένα
το θυμάμαι και πονώ.

Τρέχω στη βροχή,
μέχρι να χαθείς τρεις αναπνοές,
δίπλα μου εσύ
τέρμα γκάζι στη στροφή, άδοξοι εραστές.

Τρέχω στη βροχή,
μέχρι να χαθείς τρεις αναπνοές,
δίπλα μου κανείς
τέρμα γκάζι στη ζωή, ξέφυγα απ’ το χθες.

Κάθε κλήση τώρα κι ένα βέλος
με τρυπά σαν τέλος και με βασανίζει
το τηλέφωνο πετώ.

Τρέχω στη βροχή,
μέχρι να χαθείς τρεις αναπνοές,
δίπλα μου εσύ
τέρμα γκάζι στη στροφή, άδοξοι εραστές.

Τρέχω στη βροχή,
μέχρι να χαθείς τρεις αναπνοές,
δίπλα μου κανείς
τέρμα γκάζι στη ζωή, ξέφυγα απ’ το χθες.