Αχόρταγο θηρίο / μια νύχτα στο σφαγείο
σιωπή, νεκροταφείο / αέρας που φυσά
Ορμάει και βρυχάται / μα τα πουλιά φοβάται
Στα αίματα κοιμάται / με κλάματα ξυπνά

Ανέγγιχτο τοπίο / Βασίλειο πορνείο
και καθετί οικείο / παράθυρο ανοιχτό
Πολύπονη ευτυχία / Σε άρρητη αρρυθμία
Ακούραστη θυσία / μαχαίρι κοφτερό

Αλλόκοτη πορεία / Λαθραία αναιμία
θανάσιμη αρμονία / παράνομη ομορφιά
Στο πέλαγος του χρόνου / σιωπή του μικροφώνου
και μήτρα δολοφόνου / τα μαύρα τα σκυλιά

Είναι οι καρδιές μας καρφωμένες
Σε έναν ξύλινο σταυρό
Έχουν αφήσει χαραγμένες
Λέξεις επάνω σε χαλκό

Να ρίξω στις πληγές μου/ καυτή ανάσα βρες μου
Ατσάλι αχανές μου / σκληρή μετωπική
Κορμί μέσα στο χιόνι / σκληρό λευκό σεντόνι
Την άσφαλτο λερώνει / φλεγόμενο γιατί

Βαθιά ρωγμή στο σώμα / και σύρματα στο στόμα
ξεκόλλησε το χρώμα / στην άκρη του λαιμού
Το νου σου Αντιγόνη / ο θάνατος στοιχειώνει
μα η ζωή χρεώνει / στο χείλος του γκρεμού

Είναι οι καρδιές μας καρφωμένες
Σε έναν ξύλινο σταυρό
Έχουν αφήσει χαραγμένες
Λέξεις επάνω σε χαλκό

Αχόρταγο θηρίο / μια νύχτα στο σφαγείο
σιωπή, νεκροταφείο / κεφάλι από καρφί
Στα μέσα του Σεπτέμβρη / το πένθος δραπετεύει
και ο Θεός ζηλεύει / την άσπιλη οργή