Θλιμμένες μέρες, θλιμμένες νύχτες,
θλιμμένα βράδια μαύρη ζωή.
Μακριά από σένα, ζω με λαχτάρα,
με χτυποκάρδια βράδυ πρωί.
Έτσι είναι, τι να γίνει, δεν πειράζει,
ζήσε εσύ με την χαρά και εγώ με το μαράζι.

Ποιος ξέρει τώρα, αυτή την ώρα
που να κοιμάσαι σε πια αγκαλιά
κι εγώ πονάω, και ξενυχτάω
και έχω το κλάμα παρηγοριά
Έτσι είναι, τι να γίνει, δεν πειράζει,
ζήσε εσύ με την χαρά και εγώ με το μαράζι.

Μου λένε όλοι, να σε ξεχάσω,
να ησυχάσω να μην πονώ,
καινούργια αγάπη μου λεν να πιάσω
μα εγώ ποτέ μου δε σε ξεχνώ.
Έτσι είναι, τι να γίνει, δεν πειράζει,
ζήσε εσύ με την χαρά και εγώ με το μαράζι.