Παράξενο,
νομίζω πως ακούω τον ήχο του φιλιού σου
δεν απορώ με τίποτα,
στην άδεια πόλη μυρίζω το άρωμα σου.
Κάποτε μωρό μου, θέλω να με πας,
εκεί που όλα είναι ωραία
Χαμογέλασε
μπροστά δεν ξέρω τι θα βρω μα πίσω δε γυρίζω
μωρό μου θα αργησω

Σ’ ένα κόσμο για λίγους δε χωράει κανείς
ευτυχία και εκδίκηση μια αστραπή
να διαβάζεις στους τοίχους: Το σύνθημα

Ποιον να πιστέψεις, τι να πιστέψεις
Ποιον να πιστέψεις, τι να πιστέψεις
μωρό μου θα αργήσω.