Παραδοσιακό Ελληνικό παραμύθι


Μια φορά ήταν ένας γέρος και μια γριά
κι είχαν μόνο ένα παιδί και το σπούδαζαν.
Ήταν φτωχοί άνθρωποι, κακόμοιροι,
ήταν ο γέρος ψαράς, εψάρευε και ζούσαν
και σπούδαζε και το παιδάκι.

Ο γέρος όμως αρρώστησε και πέθανε
και το παιδί παράτησε τα γράμματα.
- Μάνα, λέει μια μέρα το παιδί,
θα μάθω την τέχνη του πατέρα.
- Μα εγώ παιδί μου, σ’ έχω για να σε σπουδάσω,
δε σ’ έχω για να πας, να γίνεις ψαράς.
- Όχι μάνα, θα μάθω του πατέρα μου την τέχνη,
μόνο να μου βρεις τα σύνεργα της ψαρικής, σε παρακαλώ.

Αναγκάστηκε λοιπόν η μάνα του
και βρήκε τα σύνεργα της ψαρικής του πατέρα του.
Τα παίρνει το παιδί και πάει στο ψάρεμα.

Μόλις έφτασε κάτω στη θάλασσα,
κατεβάζει το καλαμίδι, βάνει το δόλωμα στο αγκίστρι
και το ρίχνει μέσα στη θάλασσα.
Πέρασε λίγη ώρα κι ένα ψαράκι τσίμπησε το δόλωμα.