Χθες το βράδυ σιωπηλά
ήρθε πάλι μια σκιά
κι άναψε φωτιά στη ψυχή.

Κι είδα εκεί τα λιβάδια
που τριγύριζα παιδί
χώμα και λουλούδια και βροχή.

Θ’ αφήσω την καρδιά.
Πέτα καρδιά δεν τον νοσταλγείς,
πέτα καρδιά μόνο εσύ μπορείς.

Για να ζήσεις σαν πρώτα
λεύτερο πουλί
δέντρα και ποτάμια κι ουρανοί.

Θ’ αφήσω την καρδιά.
Πέτα καρδιά δεν τον νοσταλγείς,
πέτα καρδιά μόνο εσύ μπορείς.

Θα ξυπνήσεις και πάλι
δώδεκα χρονών
και θα μείνεις πάντα ένα παιδί.

Θ’ αφήσω την καρδιά.
Πέτα καρδιά δεν τον νοσταλγείς,
πέτα καρδιά μόνο εσύ μπορείς.

Για να ζήσεις σαν πρώτα
λεύτερο πουλί.
δέντρα και ποτάμια κι ουρανοί.