Είδα τα μάτια σου να τρέχουνε στη γη
και βρήκα λόγο να υπάρχω στον πλανήτη
κι από ναυάγιο σε θάλασσα τρελή
στην αγκαλιά σου μέσα έφτιαξα ένα σπίτι.

Φυλακισμένος στο δωμάτιο της σιωπής
απ’ το παράθυρο που άνοιξε η φωνή σου,
βγήκα ξυπόλυτος στο δρόμο να με δεις
λίγο πριν κάνεις την απότομη στροφή σου.

Πάρε με μαζί σου
εκεί που γίνεται ο ουρανός
μια παραλία με φωτιές.
Πάρε με μαζί σου
κανείς δεν είναι κανενός
μα εγώ που άλλαξα από χθες
μπορώ να γίνω αν το θες
χάδι, ανάσα και φιλί μες στη ζωή σου.
Πάρε με μαζί σου,
πάρε με μαζί σου, πάρε με μαζί σου.

Είδα τα μάτια σου να τρέχουνε στη γη
σαν δυο ηφαίστεια με όλα θυμωμένα,
τώρα που ανέβηκαν απότομα οι σφυγμοί
ρίξε βενζίνη σ’ όσα είναι αναμμένα.

Σ’ έχω ανάγκη, σ’ αγαπώ και σε πιστεύω
κι έχω τα χέρια μου ανοιχτά απέναντι σου.
Έλα να δεις για μια φορά που ταξιδεύω
και αν ακόμα προτιμάς την διαδρομή σου.

Πάρε με μαζί σου
εκεί που γίνεται ο ουρανός
μια παραλία με φωτιές.
Πάρε με μαζί σου
κανείς δεν είναι κανενός
μα εγώ που άλλαξα από χθες
μπορώ να γίνω αν το θες
χάδι, ανάσα και φιλί μες στη ζωή σου.
Πάρε με μαζί σου,
πάρε με μαζί σου, πάρε με μαζί σου.