Σαν δείπνος μυστικός
φωτιά και επανάσταση η μέρα της οργής σου.
Γέννησε η νύχτα φως
κι ο θάνατος ανάσταση σαν φάνηκε η μορφή σου.

Τα ρολόγια του πόνου το χαμό μετρήσανε,
οι βελόνες του χρόνου πάνω μου γυρίσανε.
Με τρυπάνε, με καίνε, μου ρουφάνε τη ζωή,
λαβωμένο μ’ αφήνουν στο τελευταίο σου σκαλί.

Σαν δείπνος μυστικός
φωτιά και επανάσταση η μέρα της οργής σου.
Γέννησε η νύχτα φως
κι ο θάνατος ανάσταση σαν φάνηκε η μορφή σου.

Τα ρολόγια του πόνου το χαμό μετρήσανε,
οι βελόνες του χρόνου πάνω μου γυρίσανε.
Με τρυπάνε, με καίνε, μου ρουφάνε τη ζωή,
λαβωμένο μ’ αφήνουν στο τελευταίο σου σκαλί.

Δίπλα στον ποιητή
είναι η εκδίκηση εκείνου που θα `ρθει.