Βαριά η μοναξιά και η σιωπή
όσο βαραίνει, τσακίζει, γερνά.
Τι άδεια η βραδιά και παγερή
ας είναι η δρόμοι γεμάτοι ζωή.

Στη μοναξιά μου εσένα αποζητάω
στην παγωνιά μου εσένα καρτεράω.
Στην ερημιά μου το πλήθος αν κοιτάω
σε ζητώ στο πλήθος, χαμένη, μονάχη.

Μη μ’ αφήνεις μη, μονάχη
γλύτωσε με εσύ μ’ αγάπη.
Από τη μοναξιά αγάπη
γλύτωσε με εσύ.

Βαριά η μοναξιά και η σιωπή
όσο βαραίνει, τσακίζει, γερνά.
Τι άδεια η βραδιά και παγερή
και γύρω οι άνθρωποι όλοι θεριά.

Στη μοναξιά μου εσένα περιμένω
στην παγωνιά μου ελπίδες μου ζεσταίνω.
Στην ερημιά μου βαριά σαν ανασαίνω
σε ζητώ στο πλήθος, χαμένη, μονάχη.

Μη μ’ αφήνεις μη, μονάχη
γλύτωσε με εσύ μ’ αγάπη.
Από τη μοναξιά αγάπη
γλύτωσε με εσύ.

Βαριά η μοναξιά και η σιωπή
κι ο κόσμος γύρω τη ζούγκλα θυμίζει.
Μη μ’ αφήνεις μοναχή, φοβάμαι τόσο
προστάτεψε εσύ μ’ αγάπη.

Από τη μοναξιά αγάπη
γλύτωσε με εσύ μ’ αγάπη.
Από τη μοναξιά αγάπη
γλύτωσε με εσύ.