Τα καλντερίμια αδειανά
νεκρά και τα σοκάκια
μέσα στης πόλης το βραχνά
άνθρωποι σαν βεγγαλικά
πολύχρωμα λαμπάκια

Ερειπωμένο το νησί
είναι Χειμώνας κι η ζωή
τη μέρα καταπίνει

Άλλος ζητά τη ξενιτιά
άλλος ριζώνει πιο βαθιά
για να `βρει τη γαλήνη

Πόρτες κλειστές, φώτα σβηστά
κι αγέρας να σαρώνει
στα σκαλοπάτια του Βοριά
μείναν μονάχα τα πουλιά
και του Αυγούστου η σκόνη

Ερειπωμένο το νησί
είναι Χειμώνας κι η ζωή
τη μέρα καταπίνει

Άλλος ζητά τη ξενιτιά
άλλος ριζώνει πιο βαθιά
για να `βρει τη γαλήνη.