Έχω μαράζι στην καρδιά
απ’ το δικό σου το σεβντά,
κυνηγημένος τριγυρνώ
απ’ τον δικό σου τον καημό.

Κι έχω καεί κι έχω καεί
για το δικό σου το φιλί.

Να 'τανε ρούχο, να το πετάξω,
να ‘ταν ν’ ανάψω μια φωτιά,
το ντέρτι που ‘χω για να το κάψω
να μη μου τρώει τα σωθικά.

Δεν το αντέχω, δεν το βαστώ
ποιος θα μου δώσει γιατρικό,
λέω να φύγω μα δεν μπορώ
ξανά στην πόρτα σου γυρνώ.

Και η καρδιά μου βγάζει φωτιά
για τα δικά σου τα φιλιά.

Να 'τανε ρούχο, να το πετάξω,
να ‘ταν ν’ ανάψω μια φωτιά,
το ντέρτι που ‘χω για να το κάψω
να μη μου τρώει τα σωθικά.