Σάββατο έχει πάει πέντε το πρωί
κάποιος μου χτυπάει μέσα στη βροχή
και ύστερα σιωπή, ύστερα σιωπή.
Μια γνωστή φωνή μου ζητάει να βγω
λέω δε μπορεί, λάθος κάνω εγώ
κι άνοιξα να δω, άνοιξα να δω.

Στέκεσαι στην πόρτα με σκυφτό κεφάλι
και μου λες πως θέλεις να το δούμε πάλι.

Τώρα τι να το κάνω
πέντε λεπτά σχεδόν πριν πεθάνω
συγκινήθηκες και απαιτείς και από πάνω.
Τώρα τι να το κάνω
πέντε λεπτά σχεδόν πριν πεθάνω
με θυμήθηκες, τώρα τι να το κάνω.

Σάββατο έχει πάει πέντε το πρωί
κάποιος μου χτυπάει λες και έχει χαθεί
έχει τρελαθεί, ή έχει τρελαθεί.
Βλέπω μια σκιά προαίσθημα κακό
μα τι να χάσω πια δεν ανησυχώ
κι όμως τι να δω κι όμως τι να δω.

Στέκεσαι στην πόρτα με σκυφτό κεφάλι
και μου λες πως θέλεις να το δούμε πάλι.

Τώρα τι να το κάνω
πέντε λεπτά σχεδόν πριν πεθάνω
συγκινήθηκες και απαιτείς και από πάνω.
Τώρα τι να το κάνω
πέντε λεπτά σχεδόν πριν πεθάνω
με θυμήθηκες, τώρα τι να το κάνω.