Τα δυνατά τα χέρια σου
με σέρνουν απαλά,
σαν τα γερά κι αλυγιστά
του σταυραητού φτερά.

Που πας με τ' ανθισμένο
κλαρί της λεμονιάς,
στη στράτα αυτή τι θέλεις
και ποιον αποζητάς.

Τα δυνατά τα χέρια σου
για ζώνη τα περνάς,
τριγύρω από τη μέση μου
και σιγοτραγουδάς.

Που πας με τ' ανθισμένο
κλαρί της λεμονιάς,
στη στράτα αυτή τι θέλεις
και ποιον αποζητάς.

Τα δυνατά τα χέρια σου
σαν γιασεμιά κεντάν,
καρδιές στα παραθύρια μου
νυχτιές μοσχοβολάν.

Που πας με τ' ανθισμένο
κλαρί της λεμονιάς,
στη στράτα αυτή τι θέλεις
και ποιον αποζητάς.