Ποιος σου 'πε πως απέθανα,
μανούλα μου, στα ξένα
και κλάψαν τα ματάκια σου
τόσο πολύ για μένα.

Μ' ένα καράβι, μάνα μου,
τις θάλασσες γυρνάω,
να στείλω γράμμα δεν μπορώ,
να μάθεις πως περνάω.

Παλεύω με τα κύματα
και τις κακές φουρτούνες,
για να παντρέψω, μάνα μου,
τις δυό μου αδερφούλες.

Και τότ' εγώ, μανούλα μου,
θ' αφήσω πιά τα ξένα
κι ως τη στερνή σου την πνοή
θα είμαι κοντά σε σένα.