Πανάθεμά σε ξενιτιά
που αφήνεις ορφανά παιδιά
και γυναίκες ζωντοχήρες
που το ταίρι τους τους πήρες.

Μανούλες κάνεις και καίγονται
'δερφούλες να μαραίνονται
για να περιμένουν, δράμα
και να λιώνουν απ' το κλάμα.

Μ' έχεις μονάχη στο ντουνιά
και μ' έκαψες την φτωχονιά.
Παράπονα έχω πάλι
και δεν έβαλα στεφάνι.