Στην άκρη όλοι, το τέρας ξυπνά
το χέρι του απλώνει και ξαναχτυπά
να πέσουνε τα κτίρια τα ιστορικά
και να βγουν από τους τάφους όλα τα ξωτικά.

Παρανόια
το φούμαρο αυτό δεν έκανε καπνό,
παρανόια
στο πλιάτσικο αυτό θα ‘χουμε μερτικό.

Και στην κολώνα αυτή βάλτε μου την προτομή
γιατί εγώ πολύ γουστάρω τη δικιά μου την μορφή.

Το τέρας ξυπνά, το τέρας ξυπνά
το τέρας ξυπνά, ζευγάρωσε με την Αθήνα
και τερατάκια γεννά.

Έρημη πόλη αγριεμένη
μια μαύρη κηλίδα στους καπνούς τυλιγμένη,
ρωτάς για να μάθεις, δεν σου λένε τι τρέχει,
απ’ έξω λιακάδα και σου λένε ότι βρέχει.

Παρανόια
το φούμαρο αυτό δεν έκανε καπνό,
παρανόια
στο πλιάτσικο αυτό θα ‘χουμε μερτικό.

Με γράμματα μεγάλα σας γράφω εκεί ψηλά
πως δεν μασάμε σήμερα τα ζόρικα παιδιά.

Το τέρας ξυπνά, το τέρας ξυπνά
το τέρας ξυπνά, ζευγάρωσε με την Αθήνα
και τερατάκια γεννά.