Θα µαζέψω τη ζωή µου
Και θα φύγω µακριά
Δε µε νοιάζει αν µετανιώσω
Αν µου λείψεις µια σταλιά
Εγώ θα κάνω το δικό µου
Για να µου περάσει πάλι
Κι όλοι θα ‘χουνε να λένε
“Τι αγύριστο κεφάλι”

Κι αν θα τύχει και µου λείψεις
Απ’ όσο πρέπει παραπάνω
Την καρδιά θα δέσω κόµπο
Θα πεθαίνω που σε χάνω
Θα χαθώ και θα µεθύσω
Κι όταν µε πλακώσει η ζάλη
Τα παθαίνει όλοι θα λένε
Για το αγύριστο κεφάλι

Κι αν τηλέφωνα σε παίρνω
Και συχνά σε ανακρίνω
Κατά βάθος δεν το θέλω
Μoναχή σου να σ’ αφήνω
Κι όταν πια γυρίσω πίσω
Στη ζωή σου θα ‘χεις βάλει

Έναν άλλο που δε θα ‘χει
Τόσο αγύριστο κεφάλι