Γέροντας σ’ εξωκλήσι ερηµικό
Ανάβει το κερί
Συναλλαγή µε το θεό
Κι απόδειξη το τάµα
Και µια σταγόνα της βροχής
Στη θάλασσα βουτά
Γνωρίζοντας τη µοίρα της
Μα ελπίζοντας σε θαύµα

Σε χειροποίητο βουνό
Οι πέτρες τραγουδάνε
Μήπως και κλέψουνε το φως
Απ’ του ήλιου την αχτίδα
Όσο σε πόνεσα εγώ
Τόσο µε πόνεσες κι εσύ
Γυναίκα µου παντοτινή
Μοναδική πατρίδα