Κάνεις το λάθος να νομίζεις πως εγώ
θολή ανάμνηση θα μείνω στη ζωή σου.
Μόνη σου σκέψη θα είμαι στο μυαλό
και στην καρδιά βαθιά αγιάτρευτη πληγή σου.

Δεν είμαι εγώ ένα τραγούδι λυπημένο
δεν είμαι εγώ ένα τραγούδι στη βροχή.
Δεν είμαι εγώ βλέμμα που είναι δακρυσμένο
δεν είμαι εγώ όνειρο που έχει γκρεμιστεί.

Κάνεις το λάθος να νομίζεις πως εσύ
θα βρεις τη δύναμη και θα με ξεπεράσεις.
Θα ‘μαι στη σκέψη σου εικόνα ζωντανή
και τα δυο χέρια σου θ’ απλώνεις να με πιάνεις.

Δεν είμαι εγώ ένα τραγούδι λυπημένο
δεν είμαι εγώ ένα τραγούδι στη βροχή.
Δεν είμαι εγώ βλέμμα που είναι δακρυσμένο
δεν είμαι εγώ όνειρο που έχει γκρεμιστεί.