Για πες μου πως το βάσταξες
και μ' άλλη τώρα τα 'φτιαξες,
το Κατινάκι ξέχασες
και όνειρα άλλα έπλασες.

Έλα ξανά, σατράπη μου,
για δε βαστώ, αγάπη μου,
γύρνα ξανά και δε μπορώ,
τον ζωντανό τον χωρισμό.

Θυμήσου τότε που 'κλαιγες,
όταν τον πόνο μου 'λεγες,
τους χίλιους όρκους, τα φιλιά,
όταν σε είχα αγκαλιά.

Έλα ξανά, σατράπη μου,
για δε βαστώ, αγάπη μου,
γύρνα ξανά και δε μπορώ,
τον ζωντανό τον χωρισμό.

Έλα ξανά σπιτάκι μας,
σε καρτερεί το τζάκι μας,
σου 'χω την πόρτα ανοιχτή,
το σπίτι σε αναζητεί.

Έλα ξανά, σατράπη μου,
για δε βαστώ, αγάπη μου,
γύρνα ξανά και δε μπορώ,
τον ζωντανό τον χωρισμό.