Σαν περνάς, βρε μοδιστράκι, όλο σκέρτσο και μεράκι,
την καρδιά μου την ταράζεις, μου την καις και μου τη σφάζεις.
Αχ, αχ, αχ, θα τρελαθώ, ώπα, αχ, αχ, αχ, δεν νταγιαντώ.

Σαν χτυπάς τη μηχανή σου και μου ράβεις το γαζί σου,
την καρδιά μου την πληγώνεις, την κεντάς και τη ματώνεις.
Αχ, αχ, αχ, δεν νταγιαντώ, ώπα, αχ, αχ, αχ, θα σκοτωθώ.

Τα γλυκά σου τα ματάκια που μου κάνουνε ναζάκια,
δως μου τα να τα φιλήσω, την καρδιά μου να μεθύσω.
Αχ, αχ, αχ, θα σκοτωθώ, ώπλες, αχ, αχ, αχ, δεν νταγιαντώ.

Άσε πια την κουβαρίστρα, βρε τσαχπίνα μου μοδίστρα
και έλα ταίρι να γενούμε, μέρα, νύχτα να γλεντούμε.
Αχ, αχ, αχ, θα τρελαθώ, ώπλες, αχ, αχ, αχ, δεν νταγιαντώ.