- Ω, ω, ω, μωρό μου, ω, ω, ω, παιδάκι μου, κοιμήσου,
μωρό μου, τι να το κάνω πάλε, αχ Θεέ μου βαρέθηκα πια,
έλα παιδάκι μου, κοιμήσου.

Κοιμήσου, χαϊδεμένο μου κι εγώ σε νανουρίζω,
στην αγκαλιά μου σε κουνώ και σε γλυκοκοιμίζω.
Ω, ω, ω, αχ, νάνι.

- Νάνι παιδάκι μου, νάνι χρυσό μου,
τι να το κάνω πάλε, τι πόνος είν' αυτός που το πιάνει
το παιδάκι μου; σους, παιδάκι μου, σους.

Ο ύπνος σε παρακαλεί, μικρό μου, δεν κοιμάσαι,
έχεις τα μάτια ανοιχτά και το βυζί θυμάσαι.
Α, α, α, αχ, νάνι.

- Σαν πολύ γκρινιάρικο μου 'γινες παιδάκι μου.
- Δε μου λες βρε γυναίκα τι θα κάνουμε μ' αυτό το παιδί
που δε μ' αφήνει να κοιμηθώ κάθε βράδυ;
- Τι να σου κάνω άντρα μου, τι να σου κάνω;
- Τι να μου κάνεις; Να πας να το κρεμάσεις σε μια πόρτα
να γλυτώσουμε από αυτό το βάσανο.
- [Μνήσθητι μου Κύριε.]] Μήπως τρελάθηκες άντρα μου,
που θα πάω να πετάξω το παιδάκι μου.
Μωρέ καλός πατέρας που είσαι.
- Ω, ω, ω, παιδάκι μου, να βυζάκι, να, να παιδί μου να.
Ορίστε που κοιμήθηκε και μην γκρινιάζεις πια.
- Καλά τώρα, σε μισή ώρα τα λέμε.