Πρωί πρωί χαράματα
της Κυριακής φαντάσματα κινούν
μεσ' τις σκάλες των σπιτιών γλιστρούν
τον ιδρώτα της ζωήε σκορπούν

Οι γυναίκες που ξεχάσαν τον έρωτα
στις σκάλες τους στριμώχνουνε το χθες
οι γυναίκες που νοικιάζουν το σήμερα
Ζωή χωρίς Κυριακές

Ανάσες πρώτες της αυγής
στο μόχθο της σκληρής ζωής κι αυτές
άγγελλοι που γάντια φορούν
τις ζωές τους κρυφά ποθούν