Έπιασα το χέρι σου στο κέντρο της Αθήνας
Κι όπως περπατούσαμε την Ιουλιανού
Είδα να φωτίζεται η Αλκυονίδα
Σου είπα ήρθε η Άνοιξη στο κέντρο του Χειμώνα
Και μου χαμογέλασες με μάτια λαμπερά
Στέκαμε αμίλητοι μπροστά στην πινακίδα
Ξύπνησε ο Σαρλώ και το Χαμίνι
Βρέθηκαν σε Μαύρο σκηνικό
Δίπλα στον Ιβάν τον Τρομερό
Σύντροφε Αντίο πάμε γι άλλα

Το Φτερωτό Αλογάκι, η Πεταλούδα, μια Γιορτή!
Μαζί να ταξιδέψουμε μακριά Αγαπημένη
Να ερωτευτούμε ξανά την Επανάσταση
Στην αίθουσα προβολής ο Οργασμός μας
Μνήμη ορίζεις το σήμερα ανασταίνοντας το χθες
Αλκυονίδα της ψυχής μας εκεί ας ανταμώσουμε…

Μαύροι τότε οι καιροί μαύροι και τώρα
Μα ένιωσα πως βρήκα μια νησίδα αναπνοής
Στη βουβή παραδομένη χώρα
Δαίμονες χορεύουν στη Σκυλίσια ζωή μου
Δίπλα στην Ικεσία ο Απαγχονισμός
Ο Εχθρός ρουφά το αίμα του Ποιητή
Το Πάθος, η Ντροπή οι Μαριονέτες…
Χάθηκα στο Στάλκερ η στιγμή μου μια Θυσία
Δον Κιχώτης με τις Δεσποινίδες του Βιλκό
Κι αν όλα για πούλημα νομίζεται πως είναι
Σας το λέω δε με ξεπουλώ!

Το φτερωτό αλογάκι….