Βράδυ Σαββάτου και στο πάτωμα κοιμάμαι
φίλη καλή η μοναξιά,
δεν έχω κάτι από σένα να θυμάμαι,
έχεις αφήσει ερημιά.

Μεταξύ μας πια εγώ στα ‘λεγα
δεν μ’ αγάπησες αληθινά,
η καρδιά να χτυπά μα εσύ πουθενά
καταστρέφομαι, μα να ‘σαι καλά.

Βράδυ Σαββάτου και στο πάτωμα κοιμάμαι
φίλη καλή η μοναξιά,
δεν έχω κάτι από σένα να θυμάμαι,
έχεις αφήσει ερημιά.

Σαββάτο κι άνω κάτω η ψυχή στο πάτωμα
μετράει ατέλειωτες πληγές,
με δάκρυα γεμάτο το μυαλό φευγάτο
στάχτη να γίνουν οι στιγμές.

Σάββατο βράδυ μονάχος στο σκοτάδι
ακόμα ονειρεύομαι ένα δικό σου χάδι.
Σε σκέφτομαι συνέχεια γυρίζω στο κρεβάτι
τρεις μέρες συνεχόμενες δεν έχω κλείσει μάτι.
Γαμώτο.
Έχεις εξαφανιστεί πες μου που είσαι, που κοιμάσαι
πλέον έχω τρελαθεί, δεν έχω αντοχή.
Πέφτουν τα δάκρυα βροχή,
η καρδιά μου απόψε βράζει, έτοιμη να εκραγεί.

Βράδυ Σαββάτου και στο πάτωμα κοιμάμαι
φίλη καλή η μοναξιά,
δεν έχω κάτι από σένα να θυμάμαι,
έχεις αφήσει ερημιά.

Σαββάτο κι άνω κάτω η ψυχή στο πάτο
μετράει ατέλειωτες πληγές,
με δάκρυα γεμάτο το μυαλό φευγάτο
στάχτη να γίνουν οι στιγμές.

Κι είπα φτάνει, αυτή χάνει, φίλε το ‘χει παρακάνει
δεν αξίζει να χαλιέσαι και να γίνεσαι ρεμάλι.
Πάμε πάλι και ψηλά το κεφάλι
όση πίκρα κι αν με κέρασες μωρό μου χαλάλι.
Γι αυτό κάνε ότι θέλεις, κάνε ότι γουστάρεις
το τηλέφωνο μου σβήσε και μην με ξαναπάρεις.
Βρε κάνε ότι θέλεις, κάνε ότι νομίζεις
έχω μάθει στα πατώματα να ψάχνω για απαντήσεις.

Βράδυ Σαββάτου και στο πάτωμα κοιμάμαι
φίλη καλή η μοναξιά,
δεν έχω κάτι από σένα να θυμάμαι,
έχεις αφήσει ερημιά.

Σαββάτο κι άνω κάτω η ψυχή στο πάτο
μετράει ατέλειωτες πληγές,
με δάκρυα γεμάτο το μυαλό φευγάτο
στάχτη να γίνουν οι στιγμές.