Χαράζει κι είμαι μόνος μου
στου χρόνου την παγίδα,
εσύ είσαι ο δρόμος μου
η μόνη μου ελπίδα.

Μολύβι η κάθε σκέψη μου
σε φέρνει πιο κοντά μου,
χαρτί γίναν οι λέξεις μου
στο αφιέρωμα μου.

Στα βιβλία που δεν έγραψε κανείς
της καρδιάς μου τα λόγια θα βρεις.
Σαν φτερά που χτυπούν τον αέρα
το κορμί σου ζητούν νύχτα μέρα.

Αγάπη δίχως όνομα, αγάπη μου μεγάλη
τον κόσμο όλο γύρισα, κοντά σου ήρθα πάλι.
Τραγούδι ανοιξιάτικο, φιλί μαρμαρωμένο
το χρώμα σου το άλικο φεγγάρι αναμμένο.

Στα βιβλία που δεν έγραψε κανείς
της καρδιάς μου τα λόγια θα βρεις.
Σαν φτερά που χτυπούν τον αέρα
το κορμί σου ζητούν νύχτα μέρα.